Χωριό… φάντασμα θυμίζει η Μακρινίτσα μετά τις διπλές πλημμύρες που έπληξαν το χωριό, τον Σεπτέμβριο. Μαγαζιά και επιχειρήσεις εστίασης παραμένουν κλειστές, κάτοικοι εγκαταλείπουν ο ένας μετά τον άλλο τα σπίτια τους και κάποιοι πηγαίνουν για μεροκάματο όπου βρουν για να εξασφαλίσουν τα αναγκαία της καθημερινότητας. Το μεγαλύτερο πρόβλημα εντοπίζεται στην Κουκουράβα όπου συνεχίζουν να είναι αποκλεισμένοι περίπου δέκα κάτοικοι για διάστημα μεγαλύτερο του ενός μήνα.

Ο δήμαρχος Βόλου Αχιλλέας Μπέος είχε ανακοινώσει ότι η Μακρινίτσα είναι στις προτεραιότητές του. Μάλιστα είχε μιλήσει για μεγάλο τεχνικό έργο που θα δώσει λύση στα προβλήματα που υφίστανται και το οποίο αρχικώς προϋπολογίζεται στα 7 εκατ. ευρώ. Είχε αφήσει μάλιστα ανοιχτό το ενδεχόμενο το έργο να χρηματοδοτηθεί τόσο μέσα από πόρους του Κράτους όσο και από ιδιώτες από τους οποίους θα διεκδικήσει χρηματοδοτήσεις.

Ωστόσο, η καθημερινότητα στο χωριό είναι απελπιστική. Πρόσβαση δεν υπάρχει μέσω Κουκουράβας. Η Κουκουράβα μάλιστα, στην οποία παραμένουν δέκα κάτοικοι, οι υπόλοιποι εγκατέλειψαν και αναζήτησαν αλλού στέγη, είναι αποκλεισμένη. Για να μετακινηθούν οι κάτοικοι, διανύουν με τα πόδια ανηφορική διαδρομή 3χλμ μέχρι τη Μπράνη και από εκεί μπορούν να πάρουν αυτοκίνητο και μέσω Πορταριάς να έχουν πρόσβαση με τον υπόλοιπο «κόσμο».

Το τελευταίο διάστημα μπαζώθηκε το Μέγα Ρέμα μεταξύ Μακρινίτσας και Πορταριάς και πάλι όμως η διέλευση δεν είναι ούτε άνετη ούτε ασφαλής. Ο δρόμος που οδηγεί μέσω Πορταριάς στη Μακρινίτσα, πριν τη διασταύρωση με Κουκουράβα έχει καθίσει σε μήκος 40 μέτρων. «Καθημερινά ανοίγουν ρωγμές, σκάνε τοιχία και κινδυνεύει ο δρόμος να καταρρεύσει», αναφέρουν κάτοικοι του χωριού. Ολόκληρες πλαγιές έχουν καταρρεύσει και έχουν αποκαλυφθεί θεμέλια σπιτιών που είναι στον αέρα και οι ιδιοκτήτες τους τρέμουν ότι μπορεί να καταρρεύσουν ανά πάσα στιγμή.

Το σκηνικό καταστροφής συνεχίζεται μέσα στα καλντερίμια. Ολόκληρες πεζούλες έχουν ξηλωθεί. Κτήματα έχουν καταστραφεί, δεν υπάρχει ούτε σταθερό τηλέφωνο ούτε ίντερνετ.

Το χωριό έχει ακινητοποιηθεί. Κάτοικοι είναι είτε αγρότες είτε ιδιοκτήτες εμπορικών είτε ιδιοκτήτες καταστημάτων εστίασης και τουριστικών επιχειρήσεων. Δεν μπορούν όμως ούτε στα κατεστραμμένα κτήματά τους να πάνε, ούτε τα μαγαζιά και τις επιχειρήσεις τους να ανοίξουν για να ζήσουν. Μέσω του δρόμου από Πορταριά δεν περνά καν το ΚΤΕΛ, πόσο μάλλον τουριστικό λεωφορείο. Και από τον τουρισμό εξαρτάται όλη η οικονομία της Μακρινίτσας.

Μόνο το καφενείο του Θεόφιλου ανοίγει πάνω στην πλατεία κι αυτό για κανένα καφεδάκι, για κατοίκους που συγκεντρώνονται στο σημείο και ψάχνουν λύσεις στα προβλήματά τους.

Πολλοί έχουν αναγκαστεί να εγκαταλείψουν προσωρινά σπίτια και επιχειρήσεις και να αναζητήσουν μεροκάματο ακόμη και στην οικοδομή για να μπορέσουν να εξασφαλίσουν τα απαραίτητα στις οικογένειές τους. «Πώς θα ζήσουμε; Το χωριό έχει καταστραφεί. Εσοδα δεν υπάρχουν και οι υποχρεώσεις τρέχουν», η αγωνία των κατοίκων.

Eλένη Χάνου (taxydromos.gr)