Ξεχειλίζει η οργή των Βολιωτών και όλης της Ελλάδας για την φρικιαστική υπόθεση στα Σεπόλια με τους συστηματικούς βιασμούς της 12χρονης και την εκπόρνευσής της από τον 53χρονο. Βολιώτες, πραγματοποίησαν συγκέντρωση και πορεία στην παραλία του Βόλου, όπου κυριαρχούν τα συνθήματα «Όχι άλλη κακοποίηση από τους παιδεραστές», ζητώντας παράλληλα την τιμωρία τους.
Η Σοφία Αγριανίτη, Βολιώτισσα μητέρα, η οποία κινητοποίησε κι άλλους συμπολίτες στο να συγκεντρωθούν και να φωνάξουν και να διαδηλώσουν για τη θέσπιση νόμων σχετικά με την τιμωρία των παιδοβιαστών δήλωσε «Άλλο ένα παιδί στη λίστα των παιδοβιαστών. Άλλο ένα παιδί που καταστράφηκε κι εμείς όλοι οι ενήλικοι πολίτες να μην αντιδρούμε και να μην κάνουμε τίποτα. Ήταν μια αυθόρμητη κίνηση για μένα, να καλέσω όλους, τους γονείς πρώτα απ’ όλα, και όσους αισθάνονται ότι δεν υπάρχει σύστημα δικαιοσύνης στην Ελλάδα για τους παιδοβιαστές, ότι δεν υπάρχει ικανή τιμωρία που να μπορέσει να αντισταθμίσει το γεγονός βιασμού ενός παιδιού. Έκανα ένα κάλεσμα στον κόσμο, να έρθουμε, να διαδηλώσουμε, να εκφράσουμε την οργή μας, την απαίτησή μας από το ελληνικό κράτος, την δικαιοσύνη, να θεσπίσει νόμους σχετικά με την τιμωρία των παιδοβιαστών. Όχι την ισόβια κάθειρξη, η οποία τους βγάζει έξω σε λίγα χρόνια, με καλή διαγωγή. Ποια καλή διαγωγή; Υπάρχει ένα έγκλημα, το οποίο συντελείται και δεν έχει καμία τιμωρία. Θα πρέπει όλοι να φωνάξουμε, να βγούμε στους δρόμους, να διαδηλώσουμε γι αυτό τον σκοπό. Θα πρέπει να αλλάξουν ριζικά οι νόμοι στην Ελλάδα, σχετικά με τους παιδοβιαστές».
Ο παιδίατρος, Γιώργος Χαρίτος, που συμμετείχε στην εκδήλωση ανέφερε «Είμαστε εδώ σήμερα να διαδηλώσουμε απέναντι στο άδικο, απέναντι στο αρρωστημένο, γιατί δεν υπάρχει κάτι πιο αρρωστημένο από την παιδική κακοποίηση, από τον βιασμό, σε όλες τις ηλικίες. Δεν ζητάμε ούτε εκδίκηση, ούτε βία, ζητάμε μόνο να υπάρξει ένα νομικό πλαίσιο για να μπορούν όλα αυτά τα ζητήματα να προλαμβάνονται όσο γίνεται περισσότερο και να υπάρξει μια παραδειγματική τιμωρία. Κάποτε, υπήρχαν κάποιες υποθέσεις παιδεραστίας, ήταν λίγες, είχα μια υπόθεση και την συζητούσαμε για χρόνια ολόκληρα. Τώρα το φαινόμενο έχει πάρει μορφή χιονοστιβάδας. Κοντά στις παιδικές ψυχές, βιάζεται και μια κοινωνία ολόκληρη, μαζί της και εμείς, είτε είμαστε γονείς, είτε δεν είμαστε, τα παιδιά όλου του κόσμου είναι και δικά μας παιδιά. Θα πρέπει κάποια στιγμή, άτομα τα οποία είχαν καταδικαστεί για παιδεραστία, να αφήνονται ελεύθερα. Με όρους, με παραθυράκια. Αυτό κάπου πρέπει να σταματήσει πια, ας είναι αυτό το άτυχο παιδί το τελευταίο σε μια μεγάλη σειρά θυμάτων. Η σκέψη μας είναι σε αυτά τα παιδιά».