«Ως κτηνοτρόφοι έχουμε περάσει δυσκολίες και δυσκολίες. Αυτή είναι η χειρότερη φάση που διανύουμε εδώ και δεκαετίες. Δεν είναι μόνο το οικονομικό κομμάτι. Είναι κυρίως το ψυχολογικό. Βλέπεις ζώα να σφάζονται μαζικά, να αδειάζουν ολόκληροι στάβλοι και ματώνει η ψυχή. Αναρωτιέσαι, πότε θα έρθει η δική μου η σειρά; Πώς θα το αντιμετωπίσω;» ξεχειλίζει ο πόνος των κτηνοτρόφων της Μαγνησίας, οι οποίοι τους τελευταίους δύο μήνες είναι αντιμέτωποι με τη νόσο της ευλογιάς.

Από τότε που ξεκίνησε το κακό, σχεδόν δύο μήνες πριν, έχουν θανατωθεί σύμφωνα με την αντιπεριφερειάρχη Μαγνησίας, Αννα – Μαρία Παπαδημητρίου 5.800 ζώα για να αντιμετωπιστεί η εξάπλωση της ευλογιάς. Συνολικά 14 ποιμνιοστάσια άδειασαν από ζώα σε Κανάλια, Κεραμίδι, Αφησο, Ν. Αγχίαλο, Σωρό, Πτελεό και Ευξεινούπολης, όπως καταγράφεται στα στοιχεία της Περιφερειακής Ενότητας Μαγνησίας.

Ο αριθμός μπορεί να μην είναι μεγάλος, όμως στη Μαγνησία, οι κτηνοτροφικές μονάδες είναι μικρές. Κι αυτό σημαίνει ότι κτηνοτρόφοι, έχουν μείνει ξαφνικά χωρίς αντικείμενο.

Σήμερα, αναμένεται να θανατωθούν ζώα από ένα ακόμη ποιμνιοστάσιο της Ευξεινούπολης, όπου επιβεβαιώθηκε θετικό κρούσμα ευλογιάς προχθές. Υπενθυμίζεται ότι με την είσοδο του νέου έτους καταγράφτηκαν δύο νέα κρούσματα. «Και τις επόμενες ημέρες συνεργεία της Κτηνιατρικής Υπηρεσίας θα συνεχίσουν την επιτήρηση. Βαρύτητα δίνεται στην περιοχή της Ευξεινούπολης όπου εντοπίζεται το μεγαλύτερο πρόβλημα τον τελευταίο μήνα. Ωστόσο φαίνεται ότι αν οι κτηνοτρόφοι τηρήσουν τα μέτρα βιοασφάλειας, δεν θα υπάρξει πρόβλημα και ενδεχομένως προς τα τέλη της εβδομάδας, να μπορέσουν να σφάξουν», σημείωσε η κ. Παπαδημητρίου.

Την καθημερινότητα των κτηνοτρόφων στον νομό, όχι μόνο όσων έχασαν τα κοπάδια τους, αλλά και εκείνων που ζουν με τον φόβο της ευλογιάς και αναγκάζονται να κρατούν τα ζώα τους κλεισμένα σε ποιμνιοστάσια περιγράφει το μέλος του Συλλόγου Κτηνοτρόφων Μαγνησίας, Χαρούλα Διβάνη. «Σηκώνεσαι το πρωί και πας στα ζώα σου. Σκέφτεσαι. Αν τα χάσω τι θα κάνω; Δεν μπορείς να συνειδητοποιήσεις εύκολα ότι δεν θα έχεις τα ζώα σου. Είναι δύσκολο να το βιώνεις. Όταν βλέπεις τον απέναντι στάβλο άδειο, πονάς και εσύ. Δεν ξέρεις αν θα είσαι ο επόμενος. Η ψυχολογία είναι πολύ άσχημη», περιγράφει η κ. Διβάνη.

Οι κτηνοτρόφοι πλέον δεν βγάζουν για βοσκή τα ζώα τους. Τα κρατούν στα ποιμνιοστάσια και τα ταΐζουν. «Τα βλέπουμε μαντρωμένα και αυτό έχει επίπτωση και στα ζώα. Ούτε γάλα θα πάρουμε φέτος. Εχουμε καταστραφεί οικονομικά. Δεν ζούμε εμείς για να ζήσουν τα ζώα μας. Και πάλι λέμε δεν πειράζει. Ας μην πάρουμε τίποτα. Η χρονιά πήγε στράφι. Όμως ας μπορούμε να βλέπουμε τα ζώα μας. Ότι υπάρχουν. Είναι παιδιά μας», περιγράφει με πόνο ψυχής.

Eλένη Χάνου (Ταχυδρόμος)