Θέσεις γιατρών μερικής απασχόλησης τριετούς διάρκειας στο ΕΣΥ αλλά και απασχόληση των γιατρών των δημόσιων νοσοκομείων και στον ιδιωτικό τομέα, εφόσον τηρούν πλήρως τις υποχρεώσεις τους στην ολοήμερη λειτουργία των μονάδων υγείας, είναι μεταξύ των προτάσεων του υπουργείου Υγείας για τις εργασιακές σχέσεις του ιατρικού δυναμικού στο νέο ΕΣΥ.

Αυτές οι προτάσεις περιλαμβάνονται σε προσχέδιο νόμου του υπουργείου για τη δευτεροβάθμια περίθαλψη και τις ιατρικές ειδικότητες, το οποίο έχει γνωστοποιηθεί σε εμπλεκόμενους φορείς προς συζήτηση. Το προσχέδιο δημοσιοποίησε χθες παράταξη νοσοκομειακών γιατρών που πρόσκειται στον ΣΥΡΙΖΑ. Ωστόσο, όπως ανέφεραν στην «Κ» πηγές του υπουργείου Υγείας, πρόκειται μόνο για προτάσεις προς συζήτηση και όχι για το επίσημο σχέδιο νόμου που θα τεθεί σε δημόσια διαβούλευση.

Ειδικότερα, σύμφωνα με τις προτάσεις του υπουργείου, δύναται –κατ’ εξαίρεση–, και κατόπιν αιτιολογημένης εισήγησης του διοικητή του νοσοκομείου, θέσεις γιατρών κλάδου ΕΣΥ που είχαν προκηρυχθεί και απέβησαν άγονες να προκηρύσσονται ως θέσεις μερικής απασχόλησης. Οι γιατροί που θα διοριστούν σε αυτές τις θέσεις σε καθεστώς μερικής απασχόλησης θα εργάζονται τρεις ημέρες την εβδομάδα σε επτάωρο συνεχές πρωινό ως τακτικό ωράριο και θα συμμετέχουν στο πρόγραμμα εφημερίας των νοσοκομείων. Παράλληλα θα διατηρούν το δικαίωμα ετεροαπασχόλησης στον ιδιωτικό τομέα της ιατρικής ή και το δικαίωμα διατήρησης ιδιωτικού ιατρείου ή οδοντιατρείου. Ο διορισμός του γιατρού σε θέση μερικής απασχόλησης θα έχει χρονική διάρκεια τρία έτη. Με τη συμπλήρωση των τριών ετών η θέση θα επαναπροκηρύσσεται είτε ως πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης είτε ως μερικής απασχόλησης.

Αντίστοιχα, στο προσχέδιο νόμου προτείνεται και η ουσιαστική άρση της αποκλειστικής απασχόλησης για τους γιατρούς του ΕΣΥ. Χωρίς να αναφέρονται λεπτομέρειες για το πώς θα μπορούσε να εφαρμοστεί μια τέτοια αλλαγή –η αναφορά στο προσχέδιο παραπέμπει σε υπουργική απόφαση που θα τις καθορίσει–, προτείνεται οι γιατροί κλάδου ΕΣΥ που υπηρετούν σε νοσοκομεία του ΕΣΥ, εφόσον συμμετέχουν στην ολοήμερη, πέραν του τακτικού ωραρίου, λειτουργία του νοσοκομείου και εκτός των ημερών εφημερίας, να μπορούν να έχουν περιορισμένη απασχόληση στον ιδιωτικό τομέα της ιατρικής. Η συγκεκριμένη παρέμβαση αποτελεί και το μεγάλο «αγκάθι», καθώς προκαλεί και τις εντονότερες αντιδράσεις από γιατρούς του δημόσιου και του ιδιωτικού τομέα. Μεταξύ της κριτικής που δέχεται είναι και ότι θα σημάνει τη διάλυση των νοσοκομείων και της αγοράς εργασίας της ιατρικής στη χώρα.

Παράλληλα, στο προσχέδιο περιγράφεται η πιλοτική εφαρμογή σε επιλεγμένες γεωγραφικές περιοχές της χώρας προγράμματος υποχρεωτικής υπηρεσίας υπαίθρου σε δύο στάδια: το πρώτο αφορά υποχρεωτική κλινική άσκηση έξι μηνών σε παθολογικές κλινικές και σε ΤΕΠ νοσοκομείων αναφοράς των Κέντρων Υγείας ή των ιατρείων όπου θα κάνει ο γιατρός το αγροτικό του και το δεύτερο την εξάμηνη υπηρεσία υπαίθρου. Τέλος προτείνεται μεταξύ άλλων οι ΥΠΕ να συμβάλλονται με ιδιώτες κατόχους αδειοδοτημένων ασθενοφόρων για δευτερογενείς διακομιδές ασθενών νοσοκομείων του ΕΣΥ, ενώ υπάρχουν προβλέψεις και για την οργάνωση κέντρων παροχής υπηρεσιών φυσικού τοκετού στα νοσοκομεία που διαθέτουν μαιευτικό τμήμα.

Πέννυ Μπουλούτζα (Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ)