Την επιβολή ειδικού φόρου στα έσοδα έργων ΑΠΕ που έχουν συνδεθεί µε το δίκτυο πριν από το 2021 ως βασικό µέτρο για τον µηδενισµό του ελλείµµατος του Ειδικού Λογαριασµού ΑΠΕ (ΕΛΑΠΕ) χωρίς επιβάρυνση των καταναλωτών εξετάζει το υπουργείο Ενέργειας.

Όπως γράφει η Καθημερινή (Χρύσα Λιάγγου) το έλλειµµα προβλέπεται να φτάσει φέτος στα 257 εκατ. Σύµφωνα µε το ΥΠΕΝ, οι υψηλές επιδοτήσεις των παλαιών ΑΠΕ κοστίζουν περί τα 900 εκατ. ετησίως. H µεσοσταθµική τιµή που αποζηµιώθηκαν τα παλαιά έργα ΑΠΕ από τον ΕΛΑΠΕ τον Απρίλιο είναι υψηλότερη κατά 88,6 ευρώ/mwh από τη µεσοσταθµική τιµή αποζηµίωσης (40,1 ευρώ/mwh) των νέων έργων που συνδέθηκαν µε το δίκτυο µετά την 1/1/2021 και διασφάλισαν όρους σύνδεσης µέσω διαγωνιστικής διαδικασίας.

Τον Μάιο τα νέα έργα αποζηµιώθηκαν µε 17,7 ευρώ/ MWH, 116,1 ευρώ/mwh χαµηλότερα από τα παλαιά έργα. Στο στόχαστρο του ΥΠΕΝ µπαίνουν και όσοι έχουν αυξήσει παράνοµα την ισχύ τους προσθέτοντας πάνελ για να έχουν µεγαλύτερα κέρδη.

Στο στόχαστρο του υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας µπαίνουν οι συµβάσεις παλαιών έργων ΑΠΕ στον δρόµο για τον µηδενισµό του ελλείµµατος του ΕΛΑΠΕ (Ειδικός Λογαριασµός ΑΠΕ) αλλά και της αποκατάστασης της νοµιµότητας στην αγορά, καθώς υπάρχουν σοβαρές ενδείξεις για «λαθροχειρίες» από µερίδα παραγωγών µικρών φωτοβολταϊκών εις βάρος των καταναλωτών που πληρώνουν µέσω του ΕΤΜΕΑΡ (τέλος υπέρ ΑΠΕ) τις υψηλές εγγυηµένες τιµές της παραγωγής τους.

Το επιτελείο του ΥΠΕΝ φέρεται να εξετάζει σενάριο επιβολής ειδικού φόρου στα έσοδα έργων ΑΠΕ που έχουν συνδεθεί µε το δίκτυο πριν από το 2021 ως βασικό µέτρο για τον µηδενισµό του ελλείµµατος του ΕΛΑΠΕ που σύµφωνα µε το τελευταίο δελτίο του ∆ΑΠΕΕΠ (∆ιαχειριστής ΑΠΕ) προβλέπεται να φτάσει στο τέλος του έτους στα 257 εκατ. ευρώ.

Η άποψη που επικρατεί στο υπουργείο είναι ότι δεν µπορεί να επιβαρύνεται ο καταναλωτής για τα ελλείµµατα της αγοράς, όταν µάλιστα αυτά προέρχονται κατά βάση από τις πολύ υψηλές ταρίφες των παλαιών έργων. ∆εδοµένου ότι η ευρωπαϊκή νοµοθεσία δεν επιτρέπει µείωση της εγγυηµένης τιµής το σενάριο που εξετάζεται είναι η επιβολή ειδικής φορολογίας στα έσοδα αυτής της κατηγορίας παραγωγών.

∆εν είναι τυχαίες εξάλλου οι συχνές δηµόσιες αναφορές τελευταία του υπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας Θόδωρου Σκυλακάκη στις υψηλές επιδοτήσεις που δόθηκαν στο παρελθόν στις ΑΠΕ. «Οι παλαιές ΑΠΕ µας κοστίζουν περί τα 900 εκατ. ετησίως σε επιδοτήσεις», δήλωσε πρόσφατα, προαναγγέλλοντας το τέλος των επιδοτήσεων σε νέα έργα ΑΠΕ.

Τα επίσηµα στοιχεία από το τελευταίο δελτίο ΑΠΕ του ∆ΑΠΕΕΠ (δεύτερο τρίµηνο 2024) πιστοποιούν την άποψη του ΥΠΕΝ για την πηγή του ελλείµµατος του ΕΛΑΠΕ. Τον Απρίλιο του 2024 στο διασυνδεδεµένο σύστηµα είναι ενεργές 15.299 συµβάσεις που έχουν ενεργοποιηθεί πριν από την 1/1/2021, η καθαρή παραγωγή των οποίων αποζηµιώθηκε από τον ΕΛΑΠΕ στη µεσοσταθµική τιµή των 128,7 ευρώ/ MWH. H µεσοσταθµική αυτή τιµή δεν περιλαµβάνει τις συµβάσεις έργων φωτοβολταϊκά στέγης (σε όλη την επικράτεια) που αποζηµιώθηκαν στην τιµή των 383,8 ευρώ/mwh. Toν Μάιο του 2024 η καθαρή παραγωγή των 15.299 ενεργών συµβάσεων έργων πριν από την 1/1/2021 αποζηµιώθηκε µε τη µεσοσταθµική τιµή των 133,8 ευρώ/mwh και η παραγωγή των φωτοβολταϊκών στέγης µε τη µεσοσταθµική τιµή των 382,3 ευρώ/mwh.

H µεσοσταθµική τιµή που αποζηµιώθηκαν τα παλαιά έργα ΑΠΕ από τον ΕΛΑΠΕ τον Απρίλιο είναι υψηλότερη κατά 88,6 ευρώ/ MWH από τη µεσοσταθµική τιµή αποζηµίωσης (40,1 ευρώ/mwh) των νέων έργων που συνδέθηκαν µε το δίκτυο µετά την 1/1/2021 και διασφάλισαν όρους σύνδεσης µέσω διαγωνιστικής διαδικασίας. Η αντίστοιχη διαφορά αποζηµίωσης παλαιών και νέων έργων τον Mάιο ήταν ακόµη µεγαλύτερη. Τα νέα έργα αποζηµιώθηκαν µε τιµή 17,7 ευρώ/mwh µε τη διαφορά σε σχέση µε τα παλαιά να φτάνει τα 116,1 ευρώ/mwh.

Οι εγγυηµένες τιµές των έργων ΑΠΕ καλύπτονται από τον ΕΛΑΠΕ µε βασική εισροή το ΕΤΜΕΑΡ (τέλος υπέρ ΑΠΕ) που πληρώνουν οι καταναλωτές ως ρυθµιζόµενη χρέωση στους λογαριασµούς ρεύµατος.

Οι «λαθροχειρίες»

Κάποιοι παραγωγοί φωτοβολταϊκών που συνδέονται µε το δίκτυο του ∆Ε∆∆ΗΕ δεν αρκούνται στα νόµιµα έσοδα από τις υψηλές ταρίφες. Το ΥΠΕΝ έχει σοβαρές ενδείξεις ότι είναι αρκετοί αυτοί που είτε έχουν αυξήσει την ισχύ τους προσθέτοντας επιπλέον πάνελ (πέραν των συµβάσεων), είτε έχουν αλλάξει τον εξοπλισµό των πάρκων τους (πανέλα και ινβέρτερ) αυξάνοντας µε αυτόν τον τρόπο την απόδοση των έργων τους και τα έσοδα από τις υψηλές εγγυηµένες τιµές που έχουν συµβολαιοποιήσει.

Οσοι παρανοµούν κινούνται ανενόχλητοι κάτω από τη «µύτη» του ∆Ε∆∆ΗΕ, όπως συµβαίνει και στην περίπτωση των ρευµατοκλοπών που επιβαρύνουν τους καταναλωτές µε περίπου 400 εκατ. ευρώ ετησίως. Το ΥΠΕΝ έχει ζητήσει από τον ∆Ε∆∆ΗΕ να προχωρήσει σε εκτεταµένους ελέγχους για τον εντοπισµό των έργων που έχουν προβεί σε παράτυπες ενισχύσεις µε στόχο να επιβάλει αυστηρές ποινές που µπορεί να φτάσουν µέχρι και την αφαίρεση αδειών λειτουργίας.

Η απειλή των αυστηρών ποινών πάντως δεν φαίνεται να πτοεί τους παραγωγούς των φωτοβολταϊκών που είναι συνδεδεµένοι µε το δίκτυο του ∆Ε∆∆ΗΕ και έχουν συνηθίσει σε ένα καθεστώς «ασυλίας» από τα ρίσκα της αγοράς, µέσω νοµοθετικών ρυθµίσεων που υπαγορεύθηκαν υπό το βάρος του πολιτικού κόστους, αφού πρόκειται για επενδύσεις διάσπαρτες σε πολλές περιοχές της χώρας από µεγάλο αριθµό µικροεπενδυτών.

Μόλις 9 παραγωγοί φωτοβολταϊκών άνω του 1 MW από τους 1.600 συνολικά τοποθέτησαν τον µηχανισµό τηλεµέτρησης και παρακολούθησης της παραγωγής που κατέστη υποχρεωτικός µε νόµο τον περασµένο Μάιο και µε την απειλή της απενεργοποίησης του φωτοβολταϊκού από το δίκτυο, προκειµένου να τα «βλέπει» ο ∆Ε∆∆ΗΕ και να µπορεί να περικόπτει παραγωγή όταν χρειάζεται. Η σχετική προθεσµία έληξε στις 31 Οκτωβρίου και το ΥΠΕΝ έδωσε παράταση µέχρι τέλος ∆εκεµβρίου.

Z.H. thessaliaeconomy.gr (από το ρεπορτάζ της Χρύσας Λιάγγου, στην Καθημερινή)