Οι ερευνητές του Κέντρου Καρκίνου του Πανεπιστημίου του Μίτσιγκαν έχουν εστιάσεις σε κλινικές δοκιμές με ένα νέο φάρμακο που στοχεύει στον καρκίνο του παγκρέατος και τα αρχικά αποτελέσματα είναι όπως αναφέρει το επιστημονικό περιοδικό « Journal of Clinical Oncology», ελπιδοφόρα.

Ο καρκίνος του παγκρέατος είναι ένας από τους πιο θανατηφόρους καρκίνους, με το μέσο ποσοστό πενταετούς επιβίωσης σε 9%.

Είναι κοινώς γνωστό ότι εξαπλώνεται σε πολλά μέρη του σώματος και είναι συνήθως ανθεκτικός στη χημειοθεραπεία και την ακτινοθεραπεία. Τις τελευταίες δύο δεκαετίες, οι ερευνητές αυτού του Κέντρου Καρκίνου του Πανεπιστημίου του Μίτσιγκαν μελετούσαν τους διάφορους τρόπους αντιμετώπισης του καρκίνου του παγκρέατος.

Σύμφωνα με το Κέντρο Πρόληψης και Ελέγχου Νόσων (CDC), μεγαλύτερο κίνδυνο καρκίνου του παγκρέατος διατρέχουν τα άτομα ηλικίας άνω των 65 ετών, οι άνδρες, οι καπνιστές, τα παχύσαρκα άτομα και τα υπέρβαρα άτομα, οι διαβητικοί, τα άτομα με χρόνια παγκρεατίτιδα και άτομα που έχουν οικογενειακό ιστορικό καρκίνου του παγκρέατος.

Η κλινική δοκιμή φάσης 1 διεξήχθη χρησιμοποιώντας το μόριο AZD1775

Το φάρμακο δρα αναστέλλοντας το ένζυμο Wee1 κινάση η οποία έχει αποδειχθεί ότι παίζει σημαντικό ρόλο στην επιδιόρθωση του κατεστραμμένου DNA. Τα καρκινικά κύτταρα είναι ιδιαίτερα ευαίσθητα σε θανατηφόρα βλάβη του DNA καθώς τα γονιδιώματα τους είναι ασταθή, σε σύγκριση με υγιή κύτταρα.

Οι ερευνητές εξήγησαν ότι η χημειοθεραπεία με το Gemcitabine, ένα πρότυπο φάρμακο χημειοθεραπείας και την ακτινοθεραπεία που χρησιμοποιείται για τον καρκίνο του παγκρέατος μπορεί να οδηγήσει σε βλάβη στο DNA. Τα παγκρεατικά καρκινικά κύτταρα μπορούν να επιδιορθώσουν το κατεστραμμένο DNA και έτσι να μειώσουν την αποτελεσματικότητα της θεραπείας.

Η επικεφαλής της μελέτης, Meredith Morgan, Ph.D., εξήγησε ότι το νέο μόριο ήταν σε θέση να εμποδίσει τα παγκρεατικά καρκινικά κύτταρα να προστατευθούν από ζημιές προκαλούμενες από χημειοθεραπεία στο DNA. Αυτό αύξησε την αποτελεσματικότητα της γεμσιταβίνης και της ακτινοθεραπείας. Εξήγησε δε, ότι η θεραπεία είχε ελάχιστες επιδράσεις στα φυσιολογικά κύτταρα.

Η μελέτη περιελάμβανε 34 ασθενείς με τοπικά προχωρημένο καρκίνο του παγκρέατος. Οι ασθενείς έλαβαν ακτινοβολία, γεμσιταβίνη και AZD1775. Η δόση του AZD1775 κλιμακώθηκε χρησιμοποιώντας "τη μέθοδο συνεχούς επανεκτίμησης χρόνου-συνέχειας". Αυτό σήμαινε ότι η δόση αυξήθηκε με βάση τις τοξικότητες που παρατηρήθηκαν εντός των πρώτων 15 εβδομάδων της θεραπείας.

Αύξηση της επιβίωσης στους ασθενείς

Σύμφωνα με τους ερευνητές, παρατηρήθηκε βελτίωση στη συνολική επιβίωση των ασθενών μετά από τη θεραπεία αυτή, σε σύγκριση με αυτούς που έλαβαν μόνο χημειοθεραπεία και ακτινοβολία. Η μέση διάρκεια επιβίωσης χωρίς το νέο φάρμακο ήταν περίπου 12 έως 14 μήνες. Με την προσθήκη του νέου φαρμάκου η επιβίωση αυξήθηκε κατά μέσο όρο στους 22 μήνες και η κατάσταση που αφορούσε την ασθένεια παρατηρήθηκε κατά μέσο όρο 9 μήνες με το νέο φάρμακο.

Σύμφωνα με τον επικεφαλής συγγραφέα της μελέτης, Kyle Cuneo, M.D., απαιτούνται περαιτέρω μελέτες με αυτόν τον πολλά υποσχόμενο συνδυασμό. Ωστόσο, όπως είπε, αυτός και η ομάδα του κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι το AZD1775 σε συνδυασμό με τη γεμσιταβίνη και τη θεραπεία ακτινοβολίας ήταν καλά ανεκτό σε μια δόση που παρήγαγε στοχευμένη δέσμευση σε ένα υποκατάστατο ιστό. Η συνολική επιβίωση ήταν ουσιαστικά υψηλότερη από τα προηγούμενα αποτελέσματα που συνδυάζουν τη γεμσιταβίνη με τη θεραπεία ακτινοβολίας και αυτό δικαιολογεί το να διεξαχθεί μία πρόσθετη έρευνα.

Ενώ, συμπλήρωσε ότι το νέο αυτό μόριο δοκιμάζεται επίσης για άλλους τύπους καρκίνου, όπως ο καρκίνος του μαστού και των ωοθηκών, ως προσθήκη στη χημειοθεραπεία και την ακτινοθεραπεία.

Να σημειωθεί, ότι το μόριο δεν έχει ακόμη λάβει έγκριση από τον FDA. Η δοκιμή φάσης 1 χρηματοδοτήθηκε από τις εθνικές επιχορηγήσεις του Ινστιτούτου Καρκίνου και το φάρμακο AZD1775 κατασκευάζεται από την AstraZeneca.

Ναυτεμπορική - Ανθή Αγγελοπούλου