Η Δημοτική Πινακοθήκη Λάρισας μπαίνει στην... εφηβεία και αλλάζει! Δεκαπέντε χρόνια μετά την παράδοσή της στο λαρισαϊκό κοινό η Πινακοθήκη που φιλοξενεί τη συλλογή Κατσίγρα, τη δεύτερη σπουδαιότερη συλλογή στην Ελλάδα μετά τις συλλογές της Εθνικής Πινακοθήκης, επανατοποθετεί τον εαυτό της στο σύγχρονο μουσειακό γίγνεσθαι ακολουθώντας πρακτικές κορυφαίων μουσειακών οργανισμών παγκοσμίως αλλά και χαράσσοντας τη δική της πρωτοπόρα γραμμή επαναβεβαιώνοντας ότι η συλλογή Κατσίγρα είναι -και πρέπει να είναι- καύχημα των Λαρισαίων.

Αιτία για την αλλαγή της Δημοτικής Πινακοθήκης είναι η επανέκθεση της συλλογής Κατσίγρα που αποτελεί κορυφαία στιγμή της. Έργα που μέχρι τώρα φυλάσσονταν στα ντεπό της Πινακοθήκης θα εκτεθούν για πρώτη φορά, ενώ το 40% των εμβληματικών έργων θα παραμείνει στον χώρο με διαφορετική όμως προσέγγιση σε σχέση με τις ενότητες που θα αναπτυχθούν σύμφωνα με τη μουσειολογική μελέτη που εκπόνησε η μουσειολόγος κ. Συραγώ Τσιάρα, διευθύντρια του Κρατικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης Θεσσαλονίκης.

Οι εργασίες θα ξεκινήσουν τον Γενάρη του 2019, ενώ τα εγκαίνια της... νέας Πινακοθήκης προγραμματίζεται να γίνουν τον Μάρτιο, με την προετοιμασία για την επανέκθεση να έχει ξεκινήσει εδώ και καιρό.

Η «Ε» βρέθηκε στη Δημοτική Πινακοθήκη Λάρισας και μίλησε με την αντιπρόεδρό της κ. Αννυ Ψάρρα, τον υπεύθυνο της μουσειογραφικής μελέτης της ομάδας aether:arch αρχιτέκτονα μηχανικό ΑΠΘ MSc, PgDS κ. Αντώνη Μόρα και την υπεύθυνη για τον συντονισμό και την οργάνωση των εκδηλώσεων της Πινακοθήκης κ. Ιωάννα Δεληγιάννη.

Η κ. Αννυ Ψάρρα τόνισε στην «Ε» ότι «Η επανέκθεση της συλλογής είναι μια κορυφαία στιγμή της Πινακοθήκης μας, καθώς θα αλλάξει όλος ο χωροταξικός σχεδιασμός, αλλά και η περιήγηση που θα γίνεται πια μέσα από σύγχρονα εποπτικά μέσα, εκπαιδευτικά προγράμματα και ψηφιακές εφαρμογές. Ένας οραματικός στόχος της δημοτικής μας αρχής, με πρόεδρο του Μουσείου Γ.Ι. Κατσίγρα τον δήμαρχο Απόστολο Καλογιάννη, που ωρίμασε και ήρθε σαν αναγκαιότητα μέσα από την πετυχημένη πορεία της Πινακοθήκης αλλά και το ”αγκάλιασμά” της από την τοπική κοινωνία. Στον επανασχεδιασμό της συλλογής ο χώρος που φιλοξενεί τη μόνιμη συλλογή θα επεκταθεί και σε χώρους που μέχρι τώρα ήταν μη χρηστικοί, θα δημιουργηθούν χώροι διάδρασης, όπως επίσης και αφιερωματικός χώρος στον μεγάλο ευεργέτη και δωρητή γιατρό Γεώργιο Ι. Κατσίγρα. Μέχρι την ‘’αποκαθήλωση’’ των έργων θα γίνονται ξεναγήσεις και δράσεις με ελεύθερη είσοδο στο κοινό για να δώσουμε την ευκαιρία στους συμπολίτες μας -και όχι μόνο- τη δυνατότητα να ξαναδούν τα έργα που εκτίθενται σήμερα, αλλά και να μπορούν να συγκρίνουν το πριν και το μετά».

ΔΙΑΔΡΑΣΤΙΚΑ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ, DARK ROOM ΚΑΙ ΔΙΑΣΥΝΔΕΣΗ ΜΕ ΤΗΝ ΠΟΛΗ

Η μουσειογραφική μελέτη ανατέθηκε στον Αντώνη Μόρα (aether:arch) αφού η πρότασή του κρίθηκε ως η πιο ολοκληρωμένη αλλά και οικονομικά πιο συμφέρουσα για τη Δημοτική Πινακοθήκη Λάρισας-Μουσείο Γ.Ι. Κατσίγρα, με τον κ. Αντώνη Μόρα να λέει στην «Ε» ότι «Δεκαπέντε χρόνια μετά την πρώτη φορά που εκτέθηκαν τα έργα, περάσαμε πια στην... εφηβεία. Αν αναλογιστεί κανείς πότε είχε μελετηθεί το ίδιο το κτίριο και με ποιο σκεπτικό, σε πολύ μεγάλο βαθμό έχει αλλάξει και ο τρόπος που βιώνουμε την τέχνη. Ο προηγούμενος τρόπος έκθεσης στην ουσία, παρά τις πολλές προσπάθειες που γίνονταν είχε αρχίσει να κουράζει, ενώ το κοινό της Πινακοθήκης είχε αφομοιώσει τα έργα. Έτσι δεν είναι κίνηση μάρκετινγκ να επανεκτεθεί το κληροδότημα Κατσίγρα, αλλά είναι μια πολύ καλή αφορμή να τεθεί το Μουσείο ως ζωντανός οργανισμός μπροστά στη νέα πραγματικότητα. Η Πινακοθήκη παύει να είναι το λευκό κουτί με έργα κρεμασμένα στους λευκούς τοίχους και θα γίνει μια μορφή εμπειρίας. Υπάρχει πρόθεση με διάφορα διαδραστικά τεχνήματα τα ίδια έργα να ”μιλήσουν” για τον εαυτό τους με έναν τρόπο διαφορετικό. Πρόκληση ήταν το να καταφέρουμε η επίσκεψη στην Πινακοθήκη να μην είναι απλά μια συνθήκη που κινείσαι αλλά που θα συμβαίνει εκείνη τη στιγμή κι εκεί πια υπάρχουν αρκετές εκπλήξεις όπως διαδραστικοί χώροι και παιχνίδια, dark room, παράλληλες προβολές που θα μπορεί κάποιος να μπει μέσα στα έργα, ενώ έργα πολύ δημοφιλή όπως η ”Πολιτεία” του Αστεριάδη γίνονται διαδραστικά και έτσι επιχειρείται μια διασύνδεση με την πόλη. Φυσικά υπάρχει πρόβλεψη όλοι οι χώροι να είναι επισκέψιμοι από ανθρώπους σε οποιαδήποτε κατάσταση. Πρέπει να σημειώσω ότι την ομάδα μελέτης της αποτελούν εκτός από μένα η αρχιτέκτονας-μηχανικός ΑΠΘ Ουρανία-Γεωργία Χατζηθεοφίλου, και η συνεργάτης Κέννυ Μέρια, φοιτήτρια τμήματος Πολιτικών Μηχανικών ΑΤΕΙ Θεσσαλίας».

Η κ. Ιωάννα Δεληγιάννη τόνισε σχετικά με την πολιτική της Πινακοθήκης ότι «Εφαρμόσαμε στρατηγικές διεύρυνσης του κοινού, εμπλέξαμε τις συλλογικότητες στις διάφορες εκδηλώσεις μας ώστε αυτές οι συνέργειες να έχουν ένα αποτέλεσμα που πραγματικά θα δίνει στον επισκέπτη μια πληρότητα. Στόχος μας να παίρνει το πολιτιστικό προϊόν έτσι όπως αξίζει να το παίρνει από ένα φορέα όπως μια δημοτική πινακοθήκη που έχει αυτή την πολύ σπουδαία μουσειακή συλλογή αλλά ταυτόχρονα παρουσιάζει και πολλά άλλα θέματα. Από την αρχή θέλαμε ο χώρος της Δημοτικής Πινακοθήκης να φύγει από την αφάνεια και να γίνει υπόθεση της πόλης και να αφορά σ’ όλους ανεξαιρέτως. Καθημερινά γινόμαστε μάρτυρες της ικανοποίησης του κόσμου τόσο από την ποσότητα των εκδηλώσεων στην Πινακοθήκη όσο -και το πιο σημαντικό- από την ποιότητά τους».

Θανάσης Αραμπατζής Ελυθερία