Βαρύτατες ευθύνες στην Περιφέρεια Αττικής και στους δήμους της περιοχής της Μάνδρας αποδίδει το εισαγγελικό πόρισμα για τα αίτια της φονικής πλημμύρας τον Νοέμβριο του 2017, από την οποία 25 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους, 13 τραυματίστηκαν και οι ζημιές σε περιουσίες και υποδομές ήταν ανυπολόγιστες.
Το πόρισμα της εισαγγελέως Σωτηρίας Παπαγεωργακοπούλου, που διεξήγαγε επί μήνες ενδελεχή έρευνα για τα αίτια της καταστροφής, δεν αφήνει αμφιβολίες για τις τεράστιες ευθύνες της Περιφέρειας - ήδη διώκεται ποινικά η περιφερειάρχης Ρένα Δούρου - καθώς αναφέρει πως «δεν είχε γίνει κανένα έργο αντιπλημμυρικής προστασίας από τις αρμόδιες υπηρεσίες της Περιφέρειας Αττικής, μολονότι υπήρχαν ώριμες μελέτες, εγκεκριμένες πιστώσεις και κατεπείγον εκτέλεσης των έργων με δεδομένο ότι και κατά το παρελθόν είχαν συμβεί παρόμοια φαινόμενα και ιδίως τα έτη 2014-2015 και η περιοχή όφειλε να καταταγεί στη λίστα προτεραιότητας, όσον αφορά την ανάγκη αντιπλημμυρικής προστασίας».
Κατά το πόρισμα της εισαγγελίας, το οποίο αριθμεί 66 σελίδες και αναφέρεται λεπτομερώς στην αξιολόγηση και την αποτίμηση των αιτίων της βιβλικής καταστροφής, ευθύνες πέραν της Περιφέρειας, που όφειλε να έχει προχωρήσει τα αντιπλημμυρικά, γιατί και οι μελέτες ήταν ώριμες και χρήματα υπήρχαν, αποδίδονται και στους δήμους της περιοχής.
Ηδη διώκονται ποινικά οι δήμαρχοι Μάνδρας, Ελευσίνας και Μεγάρων, όπως και ο αντιπεριφερειάρχης Δυτικής Αττικής, καθώς όπως σημειώνεται στο πόρισμα:
«Κρίσιμοι παράγοντες που συνέβαλαν στην τεράστια καταστροφή ήταν οι αυθαίρετες παρεμβάσεις εντός της κοίτης των ρεμάτων, η ανεπάρκεια των υφιστάμενων τεχνικών έργων, είτε λόγω κατασκευής είτε λόγω μη καθαρισμού και συντήρησης από τις εμπλεκόμενες υπηρεσίες, ήτοι πλήρης ανυπαρξία μέτρων αντιπλημμυρικής προστασίας αλλά και έλλειψη έργων ορεινής υδρονομίας».
Για τον δήμο Μάνδρας όμως, το εισαγγελικό πόρισμα αξιολογεί ως σημαντικότερη την ευθύνη του έναντι των άλλων δημάρχων που επίσης διώκονται, καθώς αναφέρει συγκεκριμένες εγκληματικές αμέλειες και παραβάσεις.
Επιπλέον, σημειώνεται στο πόρισμα, «ο Δήμος Μάνδρας χρησιμοποιούσε ως αμαξοστάσιο γήπεδο που φέρεται να είχε επιχωματωθεί στο απώτερο παρελθόν από την επιχείρηση Σκαλιστήρη. Με διαχρόνιες επιχώσεις μειώθηκε το εύρος της κοίτης του ρέματος Σούρες που διέρχεται από αμαξοστάσιο και με την ανάσχεση των υδάτων που αυτή προκάλεσε, συνέβαλε στην υπερχείλιση των υδάτων και την κατάκλυση των παραρεμάτιων περιοχών. Επίσης ο Δήμος Μάνδρας φέρεται να κατασκεύασε χωρίς άδεια οικοδομής γήπεδο στην περιοχή και μάλιστα τμήμα των αποδυτηρίων αυτού εντός της υφιστάμενης κοίτης του ρέματος».
Σε κάθε περίπτωση η εισαγγελέας δεν αποδέχεται το επιχείρημα της θεομηνίας και καταγράφει στο πόρισμα της, πως αν είχαν γίνει τα αντιπλημμυρικά έργα και αν είχαν καθαριστεί τα ρέματα από αυθαίρετες κατασκευές και είχαν οριοθετηθεί η καταστροφή δεν θα είχε επέλθει.
Ιδού τί γράφει η εισαγγελέας:
«Η άποψη του χαρακτηρισμού του φαινομένου ως θεομηνία δεν δικαιολογεί κατ' ουδένα τρόπο την έλλειψη αντιπλημμυρικών έργων και έργων ορεινής υδρονομίας, τα οποία θα μείωναν σημαντικά τις αρνητικές συνέπειες της παντελούς ελλέιψεώς τους και θα καθιστούσαν την κατάσταση περισσότερο ελέγξιμη.
Η ωριμότητα της οριστικής μελέτης των αντιπλημμυρικών έργων και η ολοκλήρωσή τους θα επιδρούσε αποτελεσματικά στην πρόληψη και προστασία της πόλεως της Μάνδρας από την πλημμύρα, ενώ η καθυστέρηση που προέκυψε στη δημοπράτηση των εργασιών με υπαιτιότητα των εμπλεκομένων υπηρεσιών ήταν κρίσιμος παράγοντας για την αντιμετώπιση της πλημμύρας με την ταχύτατη ολοκλήρωση των αντιπλημμυρικών έργων».

ΙΩΑΝΝΑ ΜΑΝΔΡΟΥ (Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ)