Στην κατάργηση και... επανα-νοηματοδότηση των οικιστικών πυκνώσεων πρόκειται να προχωρήσει το υπουργείο Περιβάλλοντος. Στο σχέδιο νόμου προτείνεται η κατάργηση όλων των κριτηρίων για τον ορισμό των περιοχών αυθαιρέτων σε δάση, ώστε οι περιοχές που εξαιρέθηκαν από τη διαδικασία να οδηγηθούν εντός διμήνου σε ανάρτηση. Οι ιδιοκτήτες αυθαιρέτων θα εξασφαλίζουν προσωρινή ασυλία (άγνωστο για πόσο) κάνοντας μια αίτηση στο Κτηματολόγιο, με σκοπό να κριθεί κάποια στιγμή η δυνατότητα διατήρησης ομάδων κτιρίων ή όχι.
Oπως αποκάλυψε η «Κ», το υπουργείο Περιβάλλοντος θα διερευνήσει τη δυνατότητα εξαίρεσης από την κατεδάφιση για διάστημα 30 ετών ομάδων αυθαιρέτων σε δάση, θέτοντας όμως το όλο «νομικό οικοδόμημα» στην κρίση του Συμβουλίου της Επικρατείας (μέσω Προεδρικού Διατάγματος, που ελέγχεται από το ανώτατο ακυρωτικό δικαστήριο πριν υπογραφεί). Πιο συγκεκριμένα, το σχέδιο νόμου προβλέπει:
• Εντός δύο μηνών από την ημερομηνία δημοσίευσης του νόμου, θα αναρτηθούν τα τμήματα των δασικών χαρτών που είχαν εξαιρεθεί ως οικιστικές πυκνώσεις.
• Οι πολίτες που στη συνέχεια θα βρεθεί ότι έχουν χτίσει παράνομα, μέσα σε δάσος ή δασική έκταση θα μπορούν να ακολουθήσουν την κανονική διαδικασία που ισχύει για όλους (αίτηση διόρθωσης προδήλου σφάλματος ή αντίρρηση που εξετάζεται από επιτροπή).
• Παράλληλα, αν γνωρίζει ότι το κτίριο είναι παράνομο, θα μπορεί να υποβάλει αίτηση στην «Ελληνικό Κτηματολόγιο», πληρώνοντας παράβολο 250 ευρώ. Με την αίτηση, το ακίνητο αυτομάτως εξαιρείται προσωρινά (αλλά όχι για συγκεκριμένο χρονικό διάστημα) από την κατεδάφιση και όλες τις υπόλοιπες κυρώσεις του νόμου (πρόστιμα, διοικητική αποβολή). Στην αίτηση ο πολίτης θα περιγράφει την οικία, τη χρήση της, θα εντοπίζει τη θέση της. Η διαδικασία αυτή θα διαρκέσει έξι μήνες.
• Κατόπιν, το υπουργείο Περιβάλλοντος θα αναθέσει οικονομοτεχνικές μελέτες για κάθε Περιφέρεια (τρεις για την Αττική, χωριστές για Θεσσαλονίκη και Χαλκιδική, από μία για τις υπόλοιπες). Η μελέτη θα χρησιμοποιήσει τα στοιχεία των αιτήσεων για να αποτυπώσει συνολικά την εικόνα των αυθαιρέτων σε δάση και δασικές περιοχές και να υποδείξει την ύπαρξη «οικιστικών πυκνώσεων» (νοούμενες αυτή τη φορά ως λειτουργικές ενότητες, δηλαδή πυκνές ομάδες κτιρίων που εξυπηρετούνται από κοινά δίκτυα). Κατόπιν θα περιγράψει τις συνέπειες της διατήρησης αυτών στο περιβάλλον, αν η κατεδάφισή τους είναι αναγκαία ή αν μπορούν να διατηρηθούν για διάστημα 30 ετών (ουδέν μονιμότερον του προσωρινού βέβαια) και πώς θα μπορούσε η διατήρηση αυτή να «αντισταθμιστεί».
• Οταν καταρτιστούν όλες οι μελέτες, τότε το υπουργείο θα συντάξει ένα Προεδρικό Διάταγμα το οποίο θα καθορίζει τις οικιστικές πυκνώσεις που προτείνει να διατηρηθούν, τον τρόπο υπολογισμού του προστίμου που θα καταβάλλουν για την «τακτοποίησή» τους και τις δράσεις «αντιστάθμισης του δασικού ισοζυγίου».
• Πολύ σημαντικό είναι ότι όλη αυτή η διαδικασία δεν αφορά (επομένως απαγορεύεται να κατατεθεί αίτηση) κτίρια που δεν είναι κατοικίες, κτίρια που ανεγέρθηκαν μετά την 28η Ιουλίου 2011 (η κόκκινη γραμμή στους νόμους διατήρησης αυθαιρέτων, κτίρια σε προστατευόμενες περιοχές και αναδασωτέες εκτάσεις.

ΓΙΩΡΓΟΣ ΛΙΑΛΙΟΣ (Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ)