Πέρασαν 40 χρόνια σκοταδισμού, ασκήθηκαν αμέτρητες πιέσεις από τη FIFA και διεθνείς οργανισμούς των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, θυσιάστηκε μια νεαρή γυναίκα στον βωμό μιας ελευθερίας που στον δυτικό πολιτισμό μοιάζει αυτονόητη, αλλά στο Ιράν αποτελούσε ένα απροσπέλαστο τείχος επί δεκαετίες, επί αιώνες. Η δικαίωση μπορεί να αργεί, αλλά έρχεται όταν ο αγώνας είναι δίκαιος...
Και στο Ιράν οι γυναίκες νίκησαν. Για πρώτη φορά μετά από 40 χρόνια, οπότε απαγορεύτηκε δια νόμου η παρουσία τους σε ποδοσφαιρικούς αγώνες, περισσότερες από 3.500 γυναίκες θα βρεθούν στο στάδιο Αζάντι της Τεχεράνης το μεσημέρι της Πέμπτης (10/10), νόμιμα κι όχι κρυφά όπως συνέβαινε μέχρι πρότινος, για να παρακολουθήσουν τον αγώνα της Εθνικής Ιράν με την Καμπότζη για τα προκριματικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 2022 που θα πραγματοποιηθεί στο Κατάρ.
Στο επιβλητικό στάδιο Αζάντι, χωρητικότητας 100.000 θεατών, θα υπάρξει μια ξεχωριστή κερκίδα για τις 3.500 κυρίες που προμηθεύτηκαν τις προηγούμενες ημέρες τα εισιτήριά τους προκειμένου να είναι παρούσες σε μια ιστορική ημέρα για τη χώρα. Μεταξύ τους θα είναι και μια αθλητικογράφος, η οποία δεν μπορούσε να παραστεί σε αγώνες λόγω της απαγόρευσης. «Δεν μπορώ ακόμα να πιστέψω ότι θα συμβεί αυτό. Μετά από όλα αυτά τα χρόνια που δουλεύω σε αυτόν τον τομέα και έβλεπα τα πάντα στην τηλεόραση, τώρα μπορώ να τα βιώσω από κοντά» δήλωσε στο AFP.
Επί ποδός, ωστόσο, βρίσκεται η αστυνομία της Τεχεράνης με επιπλέον μέτρα ασφαλείας και ειδική περιφρούρηση του χώρου όπου θα κάθονται οι Ιρανές, προκειμένου να αποτραπούν τυχόν αντιδράσεις.
Νωπή είναι ακόμη η τραγική ιστορία της 29χρονης Ιρανής Σαχάρ, η οποία μεταμφιέστηκε σε άνδρα προκειμένου να παρακολουθήσει έναν ποδοσφαιρικό αγώνα της Εστλεγκλάλ στο ίδιο γήπεδο, που την Πέμπτη θα φιλοξενήσει 3.500 γυναίκες. Ωστόσο έγινε αντιληπτή, συνελήφθη και πέρασε τρεις ημέρες στη φυλακή μέχρι να πληρωθεί η εγγύηση.
Και όταν έπειτα από ένα εξάμηνο έφτασε η ώρα του δικαστηρίου, ο δικαστής επικαλέστηκε οικογενειακό πρόβλημα αποφασίζοντας την αναβολή της δίκης που θα έστελνε ξανά στη φυλακή, τούτη τη φορά για μεγαλύτερο διάστημα, τη νεαρή, η οποία αυτοπυρπολήθηκε έξω από το δικαστήριο. Μερικές ημέρες αργότερα έφυγε από τη ζωή. Εγινε όμως παντοτινό σύμβολο ελευθερίας για τις γυναίκες του Ιράν που μάχονται για ίσα δικαιώματα.
Το μεσημέρι της Πέμπτης, έστω και νοητά, η Σαχάρ θα είναι εκεί. Διότι αυτή η στιγμή, αυτή η νίκη, είναι (και) δική της...

ethnos.gr