Σε ένα ιδιαίτερα συγκινησιακό κλίμα, η ΚΑΕ  Ολυμπιακός αποχαιρέτησε τον Βασίλη Σπανούλη - Ο θρύλος του μπάσκετ θυμήθηκε τα όσα έζησε στον Ολυμπιακό από το καλοκαίρι του 2010 και μετά.

Στην αρχική του τοποθέτηση, ο Βασίλης Σπανούλης, είπε: «Για μένα ήταν ένα πολύ μεγάλο ταξίδι όλο αυτό που έκανα στο χώρο του μπάσκετ. Έμαθα πολλά πράγματα σαν άνθρωπος, καλλιέργησα το σώμα μου και το μυαλό μου όλα αυτά τα χρόνια. Έκανα μέσα από το μπάσκετ μια πολύ όμορφη οικογένεια, έζησα στιγμές που ποτέ δεν φανταζόμουν. Πάντα είχα υψηλούς στόχους κι ήθελα να πάω όσο ψηλότερα γίνεται αλλά ποτέ στην ζωή μου δεν φανταζόμουν ότι θα πετύχω με τους συμπαίκτες, προπονητές, τις διοικήσεις και τον κόσμο όλα αυτά. Είναι σαν παραμύθι για μένα» και συνέχισε:

«Το ταξίδι είχε και καλές και άσχημες στιγμές. Αλλά οι άσχημες στιγμές είναι αυτές που με σκληραγώγησαν, με έκαναν καλύτερο άνθρωπο και παίκτη και με έκαναν στο τέλος να χάσω και τα μαλλιά μου. Υπήρχαν στιγμές που δεν ήμουν ο καλύτερος συμπαίκτης, εννοώ πως ήμουν πολύ πιεστικός και σκληρός με τους συμπαίκτες μου, όμως ξέρουν πως πάντα το έκανα για το καλό της ομάδας, για να πετυχαίνουμε τους στόχους μας. Πάντα με ειλικρίνεια, σεβασμό κι εκτίμηση.

Όλα αυτά τα χρόνια προσπάθησα να είμαι πάνω απ' όλα ένα σωστός άνθρωπος, να έχω αρχές μέσα κι έξω απ' το γήπεδο και στο τέλος της ημέρας το πιο σημαντικό πράγμα που κατάφερα - και το συνειδητοποιώ τώρα που σταμάτησα - είναι να εμπνεύσω πάρα πολλά παιδιά να είναι μαχητές και να μην τα παρατούν ποτέ. Αυτή ήταν η φιλοσοφία μου, να μην τα παρατώ ποτέ και να διεκδικώ πάντα αυτό που έχω στο μυαλό μου μαζί με τους συμπαίκτες μου και όσους απαρτίζουν την ομάδα».

Στη συνέχεια, ο πρώην αρχηγός του Ολυμπιακού έκανε μια μίνι αναδρομή λέγοντας ότι «ξεκίνησα στην Λάρισα, ήρθα στο Μαρούσι, στη συνέχεια πήγα στον Παναθηναϊκό, ΝΒΑ, μετά πάλι Παναθηναϊκό. Σε όλες τις ομάδες που αγωνίστηκα έδωσα τον καλύτερο μου εαυτό και με το παραπάνω, όμως στον Ολυμπιακό βρήκα την Ιθάκη μου, βρήκα την ομάδα που ταίριαζε στην ιδιοσυγκρασία μου.

Αγάπησα την ομάδα και τους ανθρώπους της και αγαπήθηκα σε έναν υπερβολικό βαθμό, κάτι μου με γεμίζει τιμή και περηφάνεια. Ο κόσμος δεν σε αγαπάει μόνο σαν παίκτη. Έτσι κερδίζεις τους ανθρώπους γύρω σου, με τίτλους. Αλλά στο τέλος της ημέρας ήξεραν πως πάντα είμαι ο εαυτός μου, πάντα ειλικρινής και πάντα κάνοντας το καλύτερο για την ομάδα».

Και κατέληξε: «Ευχαριστώ μέσα απ' την καρδιά μου τους προέδρους για την συνεργασία μας όλα αυτά τα χρόνια. Ήταν πάντα άψογοι, υπήρχαν κι εντάσεις όπως σε όλες τις οικογένειες, γιατί εγώ θεωρώ τον Ολυμπιακό οικογένεια μου. Τους προέδρους τους θεωρώ δικούς μου ανθρώπους, αλλά μέσα από τις εντάσεις προσπαθούσαμε να πετύχουμε το καλύτερο δυνατό για την ομάδα μας.

Ευχαριστώ τους συμπαίκτες που είχα στην καριέρα μου, τους προπονητές μου και με βοήθησε ο καθένας με τον δικό του τρόπο να εξελιχθώ ως άνθρωπος και παίκτης. Προσπάθησα πάντα να έχω σεβασμό απέναντι σε όλους και πάντα όταν μπορεί να ξεφεύγαν λίγο τα πράγματα είχα το θάρρος να παραδεχθώ ένα λάθος μου και να προχωρήσουμε για το καλό της ομάδας.

Ευχαριστώ την οικογένεια μου, την γυναίκα μου που ήταν δίπλα μου που πάντα προσπαθούσε να τα έχει όλα ετοιμα και να φροντίζει για μένα σε καλές και δύσκολες στιγμές. Τα παιδιά μου, που πάντα είχαν ένα παράπονο ή μια ερώτηση να μου κάνουν για τα παιχνίδια και τον αδερφό μου και την μητέρα μου που ήταν πάντα δίπλα μου και καλλιέργησαν τον χαρακτήρα μου με τον δικό τους τρόπο.

Τον μανατζέρ μου που είμαστε πάνω από 20 χρόνια μαζί και πάντα ήταν δίπλα μου και βοήθησε μαζί με τους προέδρους να γίνει η μεταγραφή στον Ολυμπιακό η οποία άλλαξε και την δικιά μου ιστορία και μεγάλωσε όλο αυτό που είχα στο μυαλό μου.»

Ενώ σχολίασε ότι το... είχε τερματίσει: «Νιώθω πολύ γεμάτος, νιώθω ευλογημένος, πολύ όμορφα. Πιστεύω το... τερμάτισα, δεν είχα κάτι άλλο να κάνω στο μπασκετικό στερέωμα, έδωσα τη ψυχή μου. Ήμουν και υγιής, στο τέλος ήμουν και τραυματίας. Προσπάθησα, σηκώθηκα που είναι πάρα πολύ σημαντικό για μένα. Είμαι περήφανος που έκανα αυτή την καριέρα που έκανα. Οι περισσότεροι έχουν χαρτάκι γι' αυτά που θέλουν να πούνε, όμως εγώ μίλησα μέσα απ' την καρδιά μου όπως πάντα».

Για την καλύτερη στιγμή του: «Το να διαλέξω την κορυφαία μου στιγμή είναι σα να διαλέγω ένα απ' τα παιδιά μου. Το ευρωπαϊκό του '12 και το πρωτάθλημα του '16 είναι τα πρώτα που μου έρχονται στο μυαλό».

Για την απόφαση να αποσυρθεί: «Ήταν κάτι που περνούσε απ' το μυαλό μου άσχετα που δεν το έλεγα. Τον τελευταίο χρόνο ταλαιπωρήθηκα κι από δύο σοβαρούς τραυματισμούς που δεν είχα ποτέ στην καριέρα μου. Ήμουν πολύ τυχερός κι ευχαριστώ τον Θεό γι' αυτό γιατί η υγεία παίζει πολύ σημαντικό ρόλο στην πορεία ενός αθλητή. Όμως κάποια στιγμή βγήκαν όλα μαζί κι ήταν σαν να μου είπε ο Θεός πρέπει κι εσύ δεν γίνεται, πόσο να τα αντέξεις όλα αυτά. Το πάλεψα, είναι φυσική εξέλιξη των πραγμάτων.

Πάντα ήθελα να είμαι ένας παίκτης που θα βοηθάει όσο περισσότερο μπορεί την ομάδα, είναι φυσιολογικό με το πέρασμα των χρόνων αυτό να μην μπορεί να γίνει. Θέλω να έχω αξιοπρέπεια και όλοι να με θυμούνται και να με αγαπάνε και να με βλέπουν όπως ήμουν στα καλύτερα μου χρόνια, δεν ήθελα να πάρω τον ρόλο ενός άλλου παιδιού. Δεν έχω μάθει να κλέβω και χάνω στις προπονήσεις, ούτε να λουφάρω, πάντα ήθελα να είμαι πρώτος σε όλα».

Για το ότι δεν τελείωσε την καριέρα του σε γεμάτα γήπεδα: «Δεν νιώθω κανένα κενό, είμαι πάρα πολύ γεμάτος. Μακάρι ένας αθλητής να νιώσει την αγάπη του κόσμου έστω στο μισό που την ένιωσα εγώ. Την έχω ζήσει στον μέγιστο βαθμό. Δυστυχώς λόγω του κορωνοϊού δεν ξέρουμε τι θα γίνει, τώρα είναι καλύτερα τα πράγματα με τον κόσμο στα γήπεδα, αλλά δεν θα μείνω στον ένα χρόνο που έγινε έτσι. Θα μείνω στα υπόλοιπα χρόνια με τα γεμάτα γήπεδα».

Για τα μελλοντικά του σχέδια: «Είμαι αυθόρμητος, ειλικρινής και λειτουργώ με το ένστικτο. Λέω όσα λέει η καρδιά μου. Ξεκίνησα να παίζω μπάσκετ στις αλάνες στην Λάρισα και βρέθηκα στην μεγαλύτερη σκηνή για να ζω τόσο παραμυθένια πράγματα. Το αίμα κυλάει μες το κορμί μου και το μυαλό μου για το μπάσκετ. Σίγουρα θα είμαι ανοικτός σε διάφορα πράγμα που θα είναι η κατάλληλη στιγμή και τα σωστά για μένα».

Για το αν κινδύνευσε να φύγει από τον Ολυμπιακό: «Έχουμε κάνει 5 συμβόλαια από 4 ώρες το καθένα, γύρω στις 20 ώρες έχουμε καθίσει με τους προέδρους τις ώρες των ανανεώσεων. Από αυτές έχουμε μιλήσει για μπάσκετ γύρω στα 5-6 λεπτά, συνήθως μιλούσαμε για άλλα θέματα.

Προσωπικά και μπασκετικά. Δεν υπήρξαν ιδιαίτερες δυσκολίες, πάντα υπήρχε αμοιβαίος σεβασμός. Υπήρχε μια χημεία που οτιδήποτε γινόταν τα κάλυπτε όλα αυτά και γρήγορα βρισκόταν η λύση. Πάντα ήταν θέμα χρόνου να ανανεώσω. Ποτέ δεν πέρασε απ' το μυαλό μου να πάω και να μην ανανεώσω. Δεν σκέφτηκα να φύγω από τον Ολυμπιακό παρά τις προτάσεις από άλλες ομάδες».

protothema.gr