Με ένα θερμό χειροκρότημα δεκάδες πολίτες αποχαιρέτησαν τον Ηλία Νικολακόπουλο στο Α’ Κοιμητήριο Αθηνών.

Φοιτητές του, συνάδελφοί του από το Πανεπιστήμιο Αθηνών και τις δημοσκοπήσεις -παρότι ο ίδιος απεχθανόταν να τον αποκαλούν «δημοσκόπο»- άνθρωποι της Τέχνης (ο Γιάννης Ψυχοπαίδης ήταν μόνον ένας από αυτούς), συνεργάτες και συνοδοιπόροι του στη ζωή και την επιστήμη, πολιτικοί και απλοί πολίτες, αφού εδώ και τέσσερις δεκαετίες, «έμπαινε» σε κάθε ελληνικό σπίτι το βράδυ των εκλογών, όλοι βρέθηκαν εκεί για έναν τελευταίο χαιρετισμό στον Ηλία Νικολακόπουλο, αν και, όπως επισημάνθηκε στους επικήδειους, με το έργο και την προσωπικότητά του, ο εκλιπών θα συνεχίζει να είναι παρών. 

Τους επικήδειους εκφώνησαν ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης Αλέξης Τσίπρας, ο υφυπουργός Ψηφιακής Διακυβέρνησης (και παλαιός συνεργάτης του) Θοδωρής Λιβάνιος, ο κοινωνιολόγος και πανεπιστημιακός Κωνσταντίνος Τσουκαλάς, ο ομότιμος καθηγητής Ψυχιατρικής, Δημήτρης Πλουμπίδης, ο διευθυντής των Αρχείων Σύγχρονης Κοινωνικής Ιστορίας, Κώστας Καρπόζηλος και ο διδάκτωρ Πολιτικής Επιστήμης, Παναγιώτης Κουστένης. 

Παρόντες επίσης, ήσαν ο τ. Πρόεδρος της Δημοκρατίας Προκόπης Παυλόπουλος, ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη Παναγιώτης Θεοδωρικάκος, ο αντιπρόεδρος της Βουλής Δημήτρης Βίτσας, ο τ. πρόεδρος του Κοινοβουλίου, Νίκος Βούτσης κ.ά.. 

Στεφάνια απέστειλαν μεταξύ άλλων, ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ Νίκος Ανδρουλάκης, το τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Δημόσιας Διοίκησης του ΕΚΠΑ, το Ipsos – Opinion, η εφημερίδα «Αυγή» και ο ραδιοφωνικός σταθμός «Στο Κόκκινο» του οποίου ήταν συνεργάτης, οι εκδόσεις «Θεμέλιο», το Ινστιτούτο Πουλαντζά.

Ο Ηλίας Νικολακόπουλος γεννήθηκε στην Αθήνα. Πραγματοποίησε προπτυχιακές σπουδές στα μαθηματικά στην Αθήνα και την Λωζάννη (1965-1969) και στη συνέχεια μεταπτυχιακές σπουδές στο Παρίσι (Diplome d’ Etudes Approfondies – Θεωρία Πιθανοτήτων – Univ. Paris 6).

Από 1975 έως το 1966 εργάστηκε στο Εθνικό Κέντρο Κοινωνικών Ερευνών, με ειδικότερο αντικείμενο την εκλογική κοινωνιολογία και τις εμπειρικές έρευνες πολιτικής κουλτούρας (αρχικά ως επιστημονικός συνεργάτης και από το 1988 ως Κύριος Ερευνητής).

Το 1984 υποστήριξε στο Α.Π.Θ. (Τμήμα Νομικής) τη διδακτορική του διατριβή με θέμα Κόμματα και βουλευτικές εκλογές στην Ελλάδα 1946-1964. Από το 1986 έως το 2014 δίδαξε στο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Δημόσιας Διοίκησης του Πανεπιστημίου Αθηνών (αρχικά ως Λέκτορας και από το 2003 ως Καθηγητής) και διετέλεσε επί 8 χρόνια υπεύθυνος του Μεταπτυχιακού προγράμματος σπουδών «Πολιτική Επιστήμη και Κοινωνιολογία».

Από το 1984 έως σήμερα έχει δημοσιεύσει επτά αυτοτελή έργα (τα δύο σε συνεργασία με άλλους), είχε την επιμέλεια έξι συλλογικών τόμων, ενώ τα δημοσιευμένα άρθρα του σε θέματα εκλογικής κοινωνιολογίας και πολιτικής ιστορίας ξεπερνούν τα 40. Έχει κατά καιρούς συνεργαστεί σε ερευνητικά προγράμματα με το Centre d’ Etudes de la Vie Politique Francaise (CEVIPOF) στο Παρίσι, με το CIS (Centro de Investigaciones Sociologicas) στην Μαδρίτη, καθώς και με τα Πανεπιστήμια Βουδαπέστης και Μαδρίτης (Universita Autonoma).

Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ