Οι ΗΠΑ και ο υπόλοιπος πλανήτης θρηνούν συγκλονισμένοι έπειτα από το μακελειό στο Ελ Πάσο του Τέξας, εκεί όπου ένας ένοπλος άρχισε να πυροβολεί αδιακρίτως και σκότωσε τουλάχιστον 20 ανθρώπους. Ο δράστης της επίθεσης είναι 21 ετών και, πιθανώς, να έρθει αντιμέτωπος όχι μόνο για τις δολοφονίες που διέπραξε, αλλά και έγκλημα μίσους. Σύμφωνα με την Αστυνομία, φέρεται να έγραψε «μανιφέστο μίσους», τεσσάρων σελίδων, με ρατσιστικό και εθνικιστικό περιεχόμενο. Εκεί, ο δράστης κατηγορεί τους ισπανόφωνους, αλλά και τους Αμερικανούς πολίτες πρώτης γενιάς -δηλαδή, όσους έχουν γεννηθεί στις ΗΠΑ από μετανάστες γονείς- πως «κλέβουν» τις δουλειές των λευκών και αλλοιώνουν την κουλτούρα της χώρας.
Λίγες ώρες αργότερα από τη θηριωδία στο Ελ Πάσο του Τέξας, άγνωστος άνοιξε πυρ στο Ντέιτον του Οχάιο και άφησε πίσω του δεκάδες νεκρούς και τραυματίες.
Έτσι, αφενός ο κατάλογος με τις πιο πολύνεκρες επιθέσεις των τελευταίων ετών διαρκώς διογκώνεται ενώ, ταυτόχρονα, ξεκινά η ατέρμονη συζήτηση περί ελεύθερης οπλοκατοχής στην άλλη άκρη του Ατλαντικού.
Έτσι κι αλλιώς, η οπλοκατοχή έχει περάσει -θα έλεγε κάποιος- στο DNA των Αμερικανών, αφού όλα ξεκίνησαν από την εγκαθίδρυση των 13 πρώτων πολιτειών. Πιο συγκεκριμένα, η δεύτερη τροπολογία του Συντάγματος αυτής της χώρας αναγνωρίζει στους πολίτες το δικαίωμα να κατέχουν, αλλά και να φέρουν όπλα. Έτσι, οι μισοί από τους αποίκους είχαν δικό τους όπλο μέχρι το 1775. Πολλές φορές οι Βρετανοί είχαν προσπαθήσει να αφοπλίσουν τις αποικίες, αφού η οπλοκατοχή λειτουργούσε ως μέσον προστασίας από τα τυραννικά καθεστώτα.
Όμως, αυτή η κατάσταση δεν άλλαξε ποτέ, με αποτέλεσμα στις ΗΠΑ να έχουν συμβεί οι περισσότερες μαζικές επιθέσεις με όπλο - συγκριτικά με κάθε άλλη χώρα στον πλανήτη. Οι πλειοψηφία των εκτελεστών είναι λευκοί άνδρες, οι οποίοι δρουν μόνοι και, τελικά, είτε αυτοκτονούν μετά την πράξη τους είτε συλλαμβάνονται ή σκοτώνονται από τις Αρχές.
Από το 2011 η συχνότητα αυτού του φαινομένου έχει τριπλασιαστεί. Μεταξύ του 1982 και το 2011 μια μαζική επίθεση γινόταν περίπου κάθε διακόσιες ημέρες. Μεταξύ όμως του 2011 και του 2014 η συχνότητα εκτοξεύθηκε σε μία μαζική επίθεση κάθε τρεις ημέρες. Παρά το ότι, τα τελευταία χρόνια, έχει παρατηρηθεί πτώση κατά 50% στις ανθρωποκτονίες με πυροβόλα όπλα αναφορικά με τα δεδομένα του 1993, οι μαζικές επιθέσεις συνεχίζουν να αυξάνονται ανησυχητικά.
Σύμφωνα με τους L.A Times οι κυριότερες αιτίες πίσω από τις επιθέσεις είναι οι εξής:
1.    Η αυξημένη προσβασιμότητα και κατοχή όπλων, αφού για κάθε 100 πολίτες των ΗΠΑ αντιστοιχούν 120,5 όπλα.
2.    Οι ψυχικές διαταραχές και η θεραπεία με ψυχιατρικά φάρμακα. Η αιτία αυτή είναι αμφιλεγόμενη, καθώς πολλοί από τους μακελάρηδες υπέφεραν από τέτοιες διαταραχές, ωστόσο ο αριθμός υποθέσεων με ψυχικές διαταραχές δεν έχει ακολουθήσει ανάλογη αύξηση με τις μαζικές επιθέσεις,
3.    Η επιθυμία για εκδίκηση μετά από πολλά χρόνια bullying.
4.    Το χρόνιο χάσμα μεταξύ των προσδοκιών των ανθρώπων και τα κατορθώματά τους και η ατομιστική κουλτούρα
5.    Η επιθυμία για δόξα και κακή φήμη.
6.    Το φαινόμενο copycat (όταν κάποιο έγκλημα εμπνέεται από ένα προηγούμενο).
7.    Η αδυναμία της κυβέρνησης να επιβάλει την έρευνα του παρελθόντος των κατόχων ελλείψει δεδομένων και προσωπικού.
Οι Αμερικανοί Πρόεδροι, αλλά και άλλοι πολιτικοί, έχουν προσπαθήσει να θέσουν περιορισμούς στην απόκτηση και τη χρήση όπλων, αλλά απέτυχαν όλοι. Η κυβέρνηση Ομπάμα προσπάθησε να περάσει διάταξη που προβλέπει την εξέταση του ιστορικού κάποιου προτού του δοθεί άδεια χρήσης όπλου, αλλά απορρίφθηκε από τη Γερουσία!
Αντίστοιχα, ο Πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ, αν και παλαιότερα είχε ταχθεί υπέρ ορισμένων περιορισμών, πλέον έχει καταβληθεί πλήρως από ρεπουμπλικανική γραμμή, υπερηφανευόμενος για τη χρήση όπλων και παρέχοντας προστασία στο λόμπι των βιομηχάνων που πουλούν όπλα, αλλά και υποστήριξη σε όσους θέλουν να οπλοφορούν – βλέπε Εθνική Ομοσπονδία Όπλων. Για την ακρίβεια, ο ίδιος θεωρεί πως η λύση στις επερχόμενες τρομοκρατικές επιθέσεις είναι οι πολίτες να έχουν μαζί τους όπλα, ενώ έχει εισηγηθεί πως και οι καθηγητές θα πρέπει να οπλοφορούν.
Έπειτα από όλα αυτά, το καθεστώς της οπλοκατοχής στις ΗΠΑ, με τις όποιες θανατηφόρες συνέπειες επιφέρει, δυστυχώς, θα συνεχίσει να διαιωνίζεται, αφού το εμπόριο όπλων είναι μια βιομηχανία με πολλά δισεκατομμύρια δολάρια. Ταυτόχρονα, υπάρχουν τόσο πολλοί στην άλλη άκρη του Ατλαντικού που θέλουν, για τους δικούς τους, «άρρωστους» λόγους να πατήσουν τη σκανδάλη, το οποίο σημαίνει πως δεν θα σταματήσουμε να βλέπουμε στις ΗΠΑ ανάλογα περιστατικά μαζικών επιθέσεων, με πολλά θύματα.
Η κουλτούρα των όπλων, σε γραφήματα
Το BBC παρουσιάζει σε πέντε γραφήματα την κουλτούρα των όπλων, που κυριαρχεί στη μεγαλύτερη οικονομία του πλανήτη.
Ποια είναι η στάση των πολιτών;
Οι νέοι ηλικίας 18- 29 ετών είναι εκείνοι, που υποστηρίζουν περισσότερο την ανάγκη για έλεγχο των όπλων, πιστεύοντας ότι υπερισχύει του δικαιώματος της οπλοκατοχής. Αυτό τουλάχιστον έδειξε έρευνα του Pew, που είχε διενεργηθεί το 2016 ύστερα από επίθεση σε κλαμπ στο Ορλάντο. Ωστόσο στο γενικό πληθυσμό έχουμε ελαφρά κάμψη της στήριξης των περιορισμών στην οπλοκατοχή από το 2000 και έπειτα.
Πόσοι έχουν στην κατοχή τους όπλα;
Περίπου το 40% των Αμερικανών δηλώνουν ότι υπάρχει όπλο στο σπίτι τους. Σύμφωνα με το Pew περισσότερο από το 1/3 των πολιτών ηλικίας άνω των 50 ετών έχουν στην κατοχή τους όπλο, ενώ στους νέους άνω των 21 ετών το ποσοστό είναι 28%. Τα ποσοστά είναι υψηλότερα μεταξύ των λευκών ανδρών. Περίπου 390 εκατομμύρια Αμερικανοί υπολογίζεται ότι έχουν στην κατοχή τους πιστόλι ή άλλο πυροβόλο όπλο. Η δράση του πανίσχυρου λόμπι έχει συμβάλλει τα μέγιστα σε αυτό.
Η σύγκριση με τις άλλες χώρες
Ο αριθμός των ανθρωποκτονιών με πυροβόλο όπλο είναι ο υψηλότερος στον ανεπτυγμένο κόσμο. Εάν εξαιρεθεί το 13% των ανθρωποκτονιών για τις οποίες το FBI δεν έχει εξακριβώσει το φονικό όπλο, το ποσοστό ανέρχεται στο 73%. Το ποσοστό της οπλοκατοχής είναι επίσης ένα από τα υψηλότερα παγκοσμίως. Στην Ευρώπη τα υψηλότερα ποσοστά οπλοκατοχής καταγράφονται σε Ελβετία και Φινλανδία.
Οι θάνατοι από πυροβολισμούς
Σχεδόν 100 περιστατικά μαζικών ανθρωποκτονιών (περιστατικά με τουλάχιστον τέσσερις νεκρούς), στα οποία ένας ή περισσότεροι δράστες άνοιξαν πυρ αδιακρίτως, έχουν λάβει χώρα στις ΗΠΑ από το 1982. Δεν συμπεριλαμβάνονται σε αυτά εγκλήματα, όπως ένοπλες ληστείες ή βία συμμοριών. Αρκετά υψηλός είναι και ο αριθμός αυτοκτονιών με πιστόλι.
Πόσο στοιχίζει ένα όπλο;
Όσοι ζουν σε χώρες, όπου η οπλοκατοχή δεν είναι διαδεδομένη, θα εκπλαγούν μάλλον να μάθουν ότι πρόκειται για μία σχετικά φθηνή αγορά. Σε αρκετές περισσότερες ένα όπλο είναι φθηνότερο από ένα λάπτοπ. Τσάμπα πράγμα. Αλλά, αλήθεια, πόσο κοστίζει μια ανθρώπινη ζωή;

ethnos.gr